Personen die drie jaren samenwonen kunnen in principe samen een kind adopteren, tenzij het wettelijk verboden is dat zij met elkaar zouden huwen. Tussen broers en zussen geldt een dergelijk huwelijksbeletsel, waarop geen uitzonderingen kunnen worden toegestaan. Volgens de wet kunnen zij elkaars kinderen dus nooit adopteren, ook al zouden zij reeds langer dan drie jaren samenwonen.
Het Grondwettelijk Hof heeft hierover op 13 juli 2017 een opmerkelijk arrest uitgesproken. De dame in kwestie wenste de minderjarige dochter te adopteren van haar tweelingzus met wie ze geruime tijd feitelijk samenwoonde. Aangezien de vaderlijke afstamming niet vaststond, zou zij als het ware de ‘meemoeder’ van haar nichtje worden. Nochtans was dit wettelijk niet toegelaten.
De uitspraak van het Hof doorprikt dit wettelijk verbod. De wetgever heeft dit verbod immers ingevoerd, omdat dit zou kunnen indruisen tegen het belang van het kind aangezien uit een dergelijke adoptie een incestueuze relatie tussen de ouders zou blijken. Het Hof is echter van oordeel dat een adoptie steeds dient plaats te vinden ‘in het hoger belang van het kind’. Niets laat toe te vermoeden dat het nooit in het belang is van het kind om te worden geadopteerd door de feitelijk samenwonende partner van zijn biologische moeder, ook al zouden zij volgens de wet niet met elkaar mogen huwen.
Philippe Dreesen
Advocaat
